Oι σημαντικότεροι Ελληνες

Ο Μαρξ τελικά είχε δίκιο... καθαρό οφσάιντ!

Αγροτολάτρες VS Αγροτοκλάστες

Πριν αρκετα χρονακια πηγα και γω σαν περιεργο φοιτητόνι,
σε μια πορεία σε μια νομαρχια. Ενω οι αγαπητοι μου συμφοιτητες και φιλοι,
τσακωνοντουσαν με τους μπατσους για το αν θα πανε ενα βημα μπρος ή πίσω μπροστά στην εισοδο της νομαρχιας.
και επειδης εγω ειμαι ευαισθητο και ντελικατο παιδι από γενησιμιου μου (μη γελατε λέμε!) εκατσα παρεκει διπλα σε ενα γερομπατσο που καθοταν μονος του. Κερναω τσιγαρακι και πιανω κουβέντα.
Και μια του ατάκα μου μεινε.

"Τους βλεπεις τους φιλους σου; Αυτούς που φωναζουν πιο πολύ να τις θυμασαι καλα τις φατσες τους.
Αυτοί είναι οι αυριανοί βο(υ)λευτές. Εσύ θα τους φας πιο πολύ στη μαπα. εγώ σε δυο χρονακια παιρνω σύνταξη."
Χαμογελακι και τζουρα.

Επιστροφή στο σημερα. Ο Πάσχος Μαδραβέλης, βασιζομενος σε ένα μονολογο από το θεατρικό "ροκενρολ" (εικάζω μεν, αλλά ο μονολογος εχει ολόιδιες τις φράσεις που χρησιμοποιεί. και στην τελική κακό είναι;) αίρνει αφορμή και γράφει για το πως η γλώσσα μετατρέπεται σε προπαγανδα κι από κει σε βία, προκειμενου να εξυπηρετήσει συμφέροντα, και πως ο συμβολισμός "κατήντησε" ισχυρότερος του ρεαλισμού.

"Yπάρχει κατ' αρχήν η προπαγάνδα, το «Newspeak» όπως θαυμάσια είχε περιγράψει στο «1984» ο Tζορτζ Οργουελ. Oι λέξεις είναι φορείς εννοιών και οι πολιτικοί σχεδιαστές προσέχουν καλά πού τις βάζουν, ώστε να φορτίσουν ή να αποφορτίσουν τα γεγονότα. Ετσι, για τους Nαζί η δουλειά έγινε «απελευθερωτική δύναμη». Oι κομμουνιστικές δικτατορίες χρίσθηκαν «Λαϊκές Δημοκρατίες». Oι φόνοι αμάχων έγιναν «παράπλευρες απώλειες». Κάθε απελευθερωτικός αγώνας θεωρείται «τρομοκρατία» και κάθε τρομοκράτης συστήνεται ως «μαχητής της ελευθερίας, του Θεού ή του προλεταριάτου». Οι δολοφονίες της «17 Νοέμβρη» είχαν βαφτιστεί «πολιτικά εγκλήματα». Kάποιοι έφτασαν να ονομάζουν μέχρι και τους ληστές των τραπεζών «κοινωνικούς επαναστάτες» και το επόμενο βήμα είναι να πηγαίνουν κάποιοι σε εστιατόρια των Εξαρχείων να κάνουν υπέρογκους λογαριασμούς και να μην πληρώνουν στο όνομα της «απαλλοτρίωσης για τις ανάγκες της επανάστασης».

Η βία είναι μια έννοια που ξεχείλωσε επικίνδυνα με αποτέλεσμα να νομιμοποιείται ιδεολογικά, πανταχόθεν..............Οι λεκτικές μεταφορές έγιναν με τον χρόνο εννοιολογικοί εξτρεμισμοί για να καταλήξουν σε πραγματικά βίαια αποτελέσματα. Νόμιμα ή παράνομα."


Που κολάνε αυτά τα δύο; Μα, στις κινητοποιήσεις των αγροτών προφανώς.
Η Ελλάδα έχει σκιστεί στα δυο. τελικά φταινε, ή δε φταίνε οι αγρότες; τι είναι; φτωχοι μεροκαματιαρηδες ή ελεϊνά καπιταλόσκυλα που εκμεταλλέυονται πολιτικούς μετανάστες;

Τι να σας πω ρε παιδιά; Δεν ξέρω! Εγώ γνωρισα και απο τις δύο κατηγορίες αρα μαλλον κανεις δεν έχει δίκιο. Εγώ όμως η χώρα που ξέρω έχει ως εξής:

Ο φτωχος μεροκαματιάρης, δεν εχει αρκετά μεγαλο τρακτερ για να κλεισει την εθνική.
Ο φτωχος μεροκαματιάρης, δεν εχει χρονο για διαμαρτυριες ούτε υπαλλήλους. Πρέπει να δουλεψει το χωράφι δεν καταλαβαίνει ουτε από γιορτή ούτε από σχόλη.
Ο φτωχος μεροκαματιάρης, πολλές φορές έχει αξιοπρέπεια. Αν όχι, τοτε κατα πάσα πιθανοτητα ζητιανεύει εεεε διεκδικεί ήθελα να πω, από την κυβέρνηση που ψήφισε. Ή ψήφισε αντιπολίτευση, που είναι το ίδιο.

Αν τώρα έρθουν χρήματα:
περνοντας από τους συνδικάλιστές θα μείνουν τα μισά.
Όποιος μπορεί να αποδείξει περισσότερες ζημιές και "αναγκες" θα πάρει πρωτος βοήθεια. Τα κομπιουτεράκια σας παρακαλώ.
Αυτοί είναι συνήθως που κλείνουν τους δρόμους.

Και ξέρετε κάτι; όταν κλείνεις όλη την εθνική οδό της χώρας, μεταξυ άλλων εμποδιζεις ΚΑΙ το συνανθρωπο σου που θέλει να παει τον άρρωστο γέρο του ή το παιδι του σε γιατρό, ΚΑΙ αυτόν που αν αργήσει στη δουλειά του περιμένουν άλλοι 500 να πάρουν τη θέση του ΚΑΙ αυτόν που απλώς... κατουριέται!
Το να ονομάζεις όλα τα άλλα "παράπλευρες απώλειες" και να θεωρείς τους πάντες υποχρεωμένους να καταλάβουν το προβλημά σου ασχέτως αν εσυ δεν εκανες ποτέ το ιδιο για αυτούς, εγώ θα το έλεγα φασισμό και επιβολή με τη βία. Και το να προσπαθεις να το ονομάσεις κάπως αλλιώς, νομίζω το κάλυψε ο κύριος Μανδραβέλης.

Τώρα το γερομπασκίνα τον θυμήθηκα ακούγοντας κάποια στιγμή δυο ονοματα: Κοκκινουλης και Χατζηγάκης. Σαν να λεμε Ρασπουτιν και Κισιντζερ ένα πράμα.

"Και τελικά ποιος φταίει" ξαναρωτάει ο κλασικός ο μαλάκας ο Έλληνας (βλ. Γεωργίου).
Εγώ το μόνο που ξέρω, είναι οτι κατα 90% αυτός που ΔΕΝ φταίει, αλλά την πληρωνει, δεν εχει βγει στις εθνικές. Κοιτάει να δουλεψει για να ζησει. Γιατι στο τέλος άλλοι θα παρουν το παραδάκι. Κι αυτοί τα αμελετητα.
Αυτοί τη χωρα γνωρισα εγώ. Κι οσο κι αν δε μου αρέσει δε βρισκω λόγο να ψαχνω να βρω μια ομαδοποιηση ικανη να σηκωσει το φταιξιμο αρκει να μην περιλαμβανει των κώλο μου.

Αγροτολάτρες και αγροτοκλάστες ενωθείτε καλύτερα. Γιατι οπου κι αν ειστε δεν εχει σημασια. άλλοι τρωνε.

to paixnidi - mwra sthn fwtia