BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS »

Πέμπτη 6 Μαρτίου 2008

Jeff Healey's Blues

Γεννημένος στο Τορόντο, Οντάριο, o Jeff Healey μεγάλωσε στο δυτικό ακρο της πόλης. Ο πατέρας του ήταν πυροσβέστης. Ο Healey έχασε την όραση του όταν ήταν ενός έτους, απο ρετινοβλάστωμα, ένα σπάνιο καρκίνο των ματιών από τον οποίο έπασχε σε όλη τη διάρκεια της ζωής του και που τελικά τον σκότωσε.Τα μάτια του έπρεπε να αφαιρεθούν χειρουργικά, και τοποθετήθηκαν τεχνητά προσθέματα. Αρχισε την κιθάρα όταν ήταν τριών, αναπτυσσοντας το μοναδικό στυλ παιξίματος όπου κρατούσε την κιθάρα ανάσκελα στα πόδια του.

Όταν ήταν 17 έφτιαξε το συγκρότημα Blue Direction, , μια ορχήστρα τέσσάρων ατόμων. Αυτή η ορχήστρα έπαιξε τις διάφορες τοπικά Clubs στο Τορόντο, συμπεριλαμβανομένης της Colonial Tavern. Ξεκίνησε από τη ροκ μουσική για να καταλήξει στη τζαζ.

Αν και γνωστός κυρίως ως κιθαρίστας, έπαιξε και κλαρινέτο και τρομπέτα στα live του. Εμφανιστηκε επίσης στο προσωπικο CD/DVD του Ian Gillan το Gillan's Inn. Επίσης έπαιξε ηλεκτρική κιθάρα με τον Stevie Ray Vaughan στο rock video Look At Little Sister.

Είχε προγραμμάτισει να κάνει καποια σώου στη Μεγάλη Βρετανία, τη Γερμανία και την Ολλανδία τον Απρίλιο του 2008.

Ο Healey ανακαλυψε ακόμα και βοήθησε τις σταδιοδρομίες άλλων καλλιτεχνών, συμπεριλαμβανομένης της Amanda Marshall και Terra Hazelton.

Στις 11 Ιανουαρίου 2007, ο Healey υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση για την αφαιρεση μεταστατικού ιστού και από τους δύο πνεύμονες. Στους προηγούμενους δεκαοχτώ μήνες αφαίρεσε δύο σαρκώματα από τα πόδια του.

Ήταν παντρεμένος με δύο παιδιά.

Στις 2 Μαρτίου 2008 ο Healey πέθανε από καρκίνο στο κέντρο υγείας του ST Joseph στο Τορόντο στην πόλη που μεγάλωσε. Ήταν 41 ετών. Ο θάνατός που του ήρθε έναν μήνα πριν από την κυκλοφορία του νέου δίσκου του, Mess of Blues, το οποίο θα είναι το πρώτο του rock album εδώ και οκτώ χρόνια.

  • 1988: See the Light
  • 1989: Road House Soundtrack
  • 1990: Hell to Pay
  • 1992: Feel This
  • 1995: Cover to Cover
  • 2000: Get Me Some
  • 2002: Among Friends
  • 2004: Adventures in Jazzland
  • 2006: It's Tight Like That
  • 2008: Mess of Blues






-Angel eyes
-Road house blues

Ατυχος ήσουν αλλά δε γούσταρες τις κλάψες. Οπότε... άντε γεια. Και σόρυ για την καθυστέρηση.


Τρίτη 4 Μαρτίου 2008

Есма Реџепова

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA


Esma, a Gipsy from the city of Skopje, as she calls herself, raised by the late Stevo Teodosievski, revolving the world and broadening the acquaintance of Macedonia and Skopje, last year celebrated 40 years undeniably prolific work. According her achieved acknowledges and successes, she is, indeed the most successful performer of all times. Further more, going deeper into her intimate, private life we become aware that she is our second Mother Teresa.

Namely, Esma not having the luck of being a natural mother, she brought up 5 children in her own house, and other 47 are proud the say that Esma is their mother and father. Nowadays, each year, giving concerts around the world, which have never been noticeable in our media; in complete anonymity she raises money for her armaments, educating them, above all providing them blissful and normal life. Never have knocked on state institutional doors, years from now, Esma, lives and works like a benevolent institution being for much replacement for the society. Even her monograph and her web page are sponsored by her own means and again it is not for sale but only given away as a present.



Esma lives in democracy, accepting the trade market even in the culture and being a great worker and quality, nothing ever is unconquerable. It is beyond doubts, that she is completely civil and intellectually orientated person, suffering a great soreness in her soul not only because of her husband’s earlier departure from this world but also because living in a society that has a huge trouble understanding magnanimities like her and finding a way to reimburse at least with a crumb of love. Perhaps it is understandable why Esma held her hands upon Vasil Tupurkovski when he stated, “We are all Macedonia”!, finding a bit of hope that after all something is going to be changed.






ESMA REDZEPOVA from Macedonia, has been performing for more than 40 years and is recognized globally as the musical "Queen of the Gypsies." Her impassioned voice easily reduces audiences to tears, and then gets them dancing in the aisles. Esma is accompanied acoustically by the accordion, clarinet, trumpet, tarabuka and double-bass. A glamourous diva by appearance, Esma has been nominated for a Nobel Peace Prize for her Rom-related political work. With her late husband she adopted 47 children and then trained them to earn a living with music. Her basement became home to a 24-hour Romani TV station reporting on everything from new Romani pop hits or community birthdays, to Macedonia's 5,000 Romani refugees from Kosovo.

Esma Redžepova





Tales of a Gypsy Caravan (2006)

14 - Aman Aman.mp3

Σάββατο 1 Μαρτίου 2008

περι λογοκρισίας και διαφημισης στη Lifo και γενικοτερα

Παρόλο που ο χρόνος μου είναι αρκετά περιορισμένος θέλω να απαντήσω στο "ευχαριστώ" του Blogger Desperado.

Εξαρχής δηλώνω ότι διαφωνώ με όλα αυτά που γράφτηκαν. Ίσως όχι στη ουσία, αλλά σίγουρα στον τρόπο αντιμετώπισης.

Όσον αφορά τη δεδομένη λογοκρισία, αν και εφόσον μπορεί να ονομαστεί έτσι, θα πω την εξής παραβολή.

Έστω ότι έχτισε το σπίτι μου κάποιος που πουλάει κατσαρίδες. και μου χτίζει μια τεράστια σπιταρόνα με μόνο όρο να βάψω τους τοίχους μου κατσαριδί και να τους διατηρώ στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Έξω από το σπίτι υπάρχουν λογής λογής άνθρωποι και έχουν καθένας τα ποτά του και τη μουσική του, αλλά δεν μπορούν να δουν ο ένας τον άλλον.
και κάνουν την εξής άτυπη συμφωνία: εγώ τους λέω ότι θα τους βάλω όλους μέσα να βλέπουν ο ένας τον άλλον και να κάνουν ένα πάρτι όλοι μαζί, οπότε και αυτοί θα με αφήσουν να 'χω ανοιχτά τα στόρια για να βλέπουν οι απ'έξω ότι εδώ μέσα περνάμε καλά. Με απλά λόγια: με διαφημίζουν και τους διαφημίζω.

Και έρχεσαι εσυ τώρα και μου κατουράς τον τοιχο? με τις κλωτσιές θα σε πετάξω έξω.

Τι θα πει "ήπια λίγο παραπάνω"; να πας να κατουρήσεις σπίτι σου!
Τι θα πει "μα το κατσαριδι είναι χάλια!"; ποιος σε ρώτησε;
Αν πλερώνεις να τους ξαναβάψω έχε άποψη. αλλιώς μόκο!
Και που σαι, αν δειξεις καλή διαγωγή, μπορεί να σε ξαναφήσω να μπεις μέσα! Να φανώ κι εγώ καλός, να είσαι και συ καλά που δε μπορείς μοναχούλι σου!
Κοινώς μια δεύτερη άτυπη συμφωνία. Και όσες ακόμα χρειαστούν.

Και τι τελειώνει εδώ η ιστορία; τόσο απλό είναι; Κι όμως όχι. έχει πολύ ακόμα.

Ο γενικώς κανόνας της διαφήμισης είναι κάνε όσο πιο πολύ ντόρο μπορείς. Ώστε όταν ξεχαστούν όλα τα ονόματα τύπου ντεσπεράντο, ψίθυρος και δε συμμαζεύεται, καθώς και οι απόψεις τους, να μείνει μόνο το ουίσκι, το τσιγάρο, και ότι άλλο διαφημίζεται
Αυτό σημαίνει ότι αν ήταν ξύπνιοι ακόμα και τα βρισίδια που δέχονται θα πρεπε να τα αφήνουν εκεί. έξτρα διαφήμιση δεν είναι;

Κι όμως όχι. Κάποτε έφερνε βόλτες στον ουρανό της λίφο ένα αυτοκινητάκι. τώρα πια σχεδόν κανείς δε το θυμάται. κάποιος είχε αντιδράσει τότε - δυστυχώς δε θυμάμαι πια όνομα - και (ω, του θαύματος!) το ποστ του είχε γίνει πρωτοσέλιδο στο lifomag! Και το καλύτερο; Χωρίς αυτοί να κάνουν απολύτως ΤΙ-ΠΟ-ΤΑ!

Ρωτάει όμως το σατανικό μυαλό μου: πόσα hits να γίναν από αυτό; 200; 300;
Εκεί τερμάτισε το κοντέρ. Η λάιφο όμως άλλαξε. Και τώρα βλέπεις ότι άμα διαγράψεις κάνα δυο σχόλια- ποστς - χρήστες γίνεται της πουτάνας! κι άλλα σχόλια, κι άλλα ποστς και δώστου ξαναμανα και συνολικά; πάνω από 2000 hits!
Πιστέψτε με, αν έπαιρνα ποσοστά, κι εγώ το ίδιο μάλλον θα 'κανα!

"Και άστους μαλάκες να νομίζουν ότι κάνουν επανάσταση. Ξυστ'αρχίδιασ' μ'εναν γκασμά! Για μας δουλεύουν και δε το ξέρουν!"
Έτσι σκέφτονται λογικά. Και το καλύτερο; πάλι δεν κάναν απολύτως τίποτα!

Τεχνικώς λοιπόν εγώ είμαι με τη λίφο (και όχι με τον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο όπως επιμένουν συνέχεια να λένε κάποιοι) γιατι τηρούμε ο καθένας το μερίδιο της ατυπης μεν, τίμιας δε συμφωνίας μας και κοιτάμε να βγάλουμε ο καθένας μας ότι μπορούμε περισσότερο από αυτό.
Ακόμα και στο διαγωνισμό έγραψα. Η συμφωνια ήταν απλή. από κει και πέρα δε θα κάτσω να ασχοληθώ μέσα στη λίφο με το διαγωνισμο περαιτέρω! όχι τζάμπα τουλάχιστον!

Στην πραγματικότητα είμαι με όλους τους ρομαντικούς που φωνάζουν, διότι θεωρώ ότι από κει ξεκινάνε τα όνειρα και οι επαναστάσεις. Απλά θεωρώ ότι αν δεν υπάρχει γνώση και οργάνωση είναι απλά άναρχες φωνές στο χάος του διαδικτύου. Και πολύ εύκολα εκμεταλεύσιμες όπως εξήγησα παραπάνω.

Λύσεις για όσους θέλουν να κάνουν κάτι; Για μένα είναι οι εξείς
1ον αδιαφορία μέσα στο σάιτ για ότι γίνεται. Πιστέψτε με, πονάει! Άλλη συμφωνία κλείνεται για 2000 χιτς και άλλη για 100-150... πολύ λιγοτερα τα φράγκα!
2ον Φτιάξτε ένα δικό σας χώρο χωρίς κανενα γκιουλέκα πάνω από τα κεφάλια σας. Και καντε ότι θέλετε εκεί. αν θέλετε μαυρίστε τους. και αν καταφερετε να συνεργαστείτε 20-30 ατομα μεταξύ σας, με κοινο στοχο πάνω από όλα, μπορειτε να καταφέρετε πολλά πράγματα.

Και κάτι τελευταίο: Θα ήθελα πολύ να δω όλη αυτή την ενέργεια, που σύντομα θα ξεφουσκώσει όπως και όλες οι προηγούμενες, να κατευθύνεται οργανωμενη εναντια σε κάτι πολύ πιο ουσιαστικό από ένα γαμωουισκι και μάλιστα μιας εφημερίδας που έχει και δεκα καλά στοιχεια. Τι διαολο, συμβαινουν πολυ πιο σημαντικα πράγματα γύρω μας απο το αν κοψαν δυο ποστ του desperado ή του awake που έβριζαν μια σαχλοδιαφημιση.

Γιατί το γραψα μόνο εδώ; Μπορεί και να μαι απλά δειλος. Μπορεί και να μην έπρεπε να τα πω ούτε καν εδώ. Μπορεί και να θέλω να διαφημίσω το μπλογκ μου, ακόμα! Όπως και να χει ξαναλεω ότι τζαμπα διαφήμιση δεν κανω σε κανένα! Ας κάνουμε καινούρια συμφωνια αν γουστάρει και βλέπουμε!

Αντε κι ενα βιντεακι να πανε κατω τα φαρμάκια. Στο επανηδειν!