BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS »

Παρασκευή 20 Ιουνίου 2008

Στα δυο παιχνίδια το ένα δώρο

Το πρώτο παιχνίδι ονομάζεται 123 (6-7-8). Δεν υπάρχει λόγος πια να κάτσω να εξηγήσω τους κανόνες αφού έτσι κι αλλιώς θα τους κατακρεουργήσω πάλι. Όποιος έχει την κάψα το λινκ παρ’κάτ’.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι πλέον με έχουν μάθει όλοι τι spoiler είμαι και ακόμα και όταν με φωνάζουν να παίξω λένε κάτι σαν «προσθέτω και τον ALittleWhisper, ως εξαίρεση και επιβεβαίωση του “πιστά”!».

Το παρακάτω απόσπασμα είναι από το βιβλίο «Έναν καφέ για το Σωκράτη» από την σελίδα 159 που μου έκανε μία αριθμητική ισορροπία την οποία φυσικά δε θα εξηγήσω για να μη χαθεί το μυστήριο. Όπως επίσης και το γιατί προσέθεσα λίγο (περισσότερο) από την 158. Γιατί έτσι. Τσου ρε.

Έκτη σειρά και πάμε:

“Πάντως, έτσι γεννήθηκε η φιλοσοφία. Δε γεννήθηκε, όπως αρέσει σε μερικούς να λένε σήμερα, στους κόλπους των φιλοσοφικών συστημάτων των προσωκρατικών· γεννήθηκε από την εναντίωση σε αυτά. Οι θεωρίες για τον κόσμο των αρχαίων Ελλήνων διανοητών αντιστοιχούν στις θεωρίες των επιστημόνων μας. Δεν ανταποκρίνονται στον προορισμό της φιλοσοφίας. Αντιτίθενται στις λαϊκές θρησκευτικές πεποιθήσεις, στις προλήψεις και τις δεισιδαιμονίες που συντηρούν οι ιερείς, αλλά δε θέτουν ερωτήματα· απαντούν. Τα φιλοσοφικά συστήματα των προσωκρατικών είναι πρότυπα που προσπαθούν να κατανοήσουν την πραγματικότητα καλύτερα από τους παραδοσιακούς μύθους. Αλλά τοποθετούνται με τη σειρά τους από τη μεριά της απάντησης. Η φιλοσοφία τοποθετείται εξ ολοκλήρου από τη μεριά της ερώτησης. [...]

Στην επόμενη σελίδα:

“[...] Η ανθρώπινη λογική έκανε θαύματα για τα πιο απομακρυσμένα πράγματα, τα πέραν των δυνάμεων της, τα λιγότερο απτά, αντικαθιστούσε χωρίς δυσκολία τους αρχαίους μύθους με κάποιες απλές ερμηνείες, αλλά ήταν ανίκανη να συλλάβει τα πιο κοντινά πράγματα, που αφορούσαν τον άνθρωπο και τα πάθη του. Ο Σωκράτης δεν παραδέχτηκε αυτή τη δυσαρμονία. Αρνήθηκε να θεωρήσει αυτό τον παραλογισμό σαν κάτι κανονικό. Αρνήθηκε να υποταχτεί. Πρότεινε στους συμπολίτες του την από κοινού θέση ερωτημάτων για να κατανοήσουν το γίγνεσθαι της πόλης και, ποιος ξέρει, να κυριαρχήσουν ίσως πάνω σε αυτό. Έτσι γεννήθηκε αυτό που ονομάζουμε έκτοτε, «φιλοσοφία». Φιλοσοφία είναι να θέτεις ερωτήματα, ώστε να δοθούν σωστές απαντήσεις. Η φιλοσοφία δε δέχεται ούτε τις θρησκευτικές προκαταλήψεις, που προσφέρουν μαγικές εξηγήσεις σε ό,τι ξεπερνά την κοινή νοημοσύνη, ούτε τα επιστημονικά μοντέλα που ισχυρίζονται ότι τις ξεπερνούν. Βρίσκεται πάντα μέσα στην ερώτηση και ποτέ μέσα στην απάντηση. Οι απαντήσεις πλεονάζουν. Το πρόβλημα είναι να μάθουμε τι αξίζουν.

Ω φαιδρή καθημερινότητα...

Το δεύτερο παιχνίδι ήταν μια πρόσκληση από την Πετρούλα η οποία ζητούσε μερικές από τις καθημερινές μου συνήθειες. Επειδή οι «καθημερινές» μου συνήθειες τα τελευταία χρόνια αλλάζουν από καιρό σε καιρό, με όχι ευχάριστα πάντα αποτελέσματα, θα γυρίσω λίγα χρόνια πίσω, όταν ζούσα στο χωριό, για να ‘χει και μια δόση νοσταλγίας.

Κάθε πρωί που σηκωνόμουν, μετά τα φρουτάκια μου είτε σε χυμό είτε σε φρουτοσαλάτα, ξεκίναγα και περπατούσα μερικά τετράγωνα μέχρι τη γιαγιάκα που εκτελούσε χρέη φούρναρη στο χωριό και έπαιρνα ένα καυτό φρέσκο μισόκιλο.

Ναι καλά καταλάβατε, έχω ερωτική σχέση με το πρωινό!

Όταν δεν είχα δουλειά, έβαζα μουσική στον Η/Υ αφού το ραδιοφωνάκι σπάνια έπιανε κάτι καλό εκεί πάνω στα βουνά, και απολάμβανα τη φραπεδιά μέχρι το μεσημέρι, διαβάζοντας εφημερίδα ή κάνα βιβλίο.

Κοιμόμουν πάντοτε (ακόμα το κάνω) με το παράθυρο σε ανάκλιση, ακόμα και στους -20οC. Το κρύο το μπορώ (και τη ζέστη), το στεγνό αέρα όχι. Ειδικά στον ύπνο.

Τώρα δεν ξέρω σε ποιόν χρησιμεύουν όλα αυτά, αλλά αφού μου τα ζητήσατε, πάρτε τα να μη σας τα χρωστάω! :)

Εφόσον πια τελειώσαν σχεδόν όλες εκείνες οι υποχρεώσεις που είχα, με τα συμπαρομαρτούντα, καιρός να μπούμε σε ένα καινούριο στάδιο, αφού παράλληλα ξεχρεώσω κάποιες υποσχέσεις, και εδώ μέσα, αλλά και αλλού. Περισσότερα στοιχεία για το τι και πως, καθώς και για την αλλαγή του λογότυπου, σε ένα editorial που θα ‘ρθει αργά ή γρήγορα.

5 σχόλια:

πετρούλα είπε...

σε ευχαριστώ που με τίμησες. Ενδιάφέροντα όσα λες. ΑΠό όλα αυτά κρατώ που γυρνά μια νέα σελίδα στο μπλογκ, περιμένω με αγωνία τη συνέχεια! φιλια

the passenger είπε...

άντε ρε, καλή (ξαν)αρχή λοιπόν!!!!

darkwhisper είπε...

To κοριτσακι σου λεει "φιλιά", το αγοράκι "ρε". Ουφ! Είναι ανακουφιστικό να ξερεις οτι καποια πραγματα δεν αλλάζουν στον κόσμο! Σας ευχαριστώ παιδιά για την υποστηριξη στην εικονική μου ανακαινιση. Και όπως λένε και στα Όσκαρ, "χωρίς εσας δε θα τα είχα καταφέρει! lol

apologia pro sua vita είπε...

A γράφουμε τώρα έτσι? Καλώς ξανάρθες και καλώς να μείνεις. Από αύριο θα αρχίσω τις αναγνώσεις των πονημάτων σου. Να σου πω. Αυτό το πράσινο με στραβώνει. Γρια γυναίκα. Βγάλτο και σε λευκή έκδοση. Για τα ΚΑΠΗ.

darkwhisper είπε...

Σε μερσώ απολοζύ για τα καλά σου λόγια. Και αη σιχτιρ που θα πεις τέτοιες βλακείες, μικρό κορίτσι.

Πάντως προσωρινό είναι, προσπαθω να κανω κι άλλες αλλαγές αλλά κάτι δε μου βγαίνει με τον κωδικα html. που θα μου πάει όμως...