BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS »

Τρίτη 4 Μαρτίου 2008

Есма Реџепова

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA


Esma, a Gipsy from the city of Skopje, as she calls herself, raised by the late Stevo Teodosievski, revolving the world and broadening the acquaintance of Macedonia and Skopje, last year celebrated 40 years undeniably prolific work. According her achieved acknowledges and successes, she is, indeed the most successful performer of all times. Further more, going deeper into her intimate, private life we become aware that she is our second Mother Teresa.

Namely, Esma not having the luck of being a natural mother, she brought up 5 children in her own house, and other 47 are proud the say that Esma is their mother and father. Nowadays, each year, giving concerts around the world, which have never been noticeable in our media; in complete anonymity she raises money for her armaments, educating them, above all providing them blissful and normal life. Never have knocked on state institutional doors, years from now, Esma, lives and works like a benevolent institution being for much replacement for the society. Even her monograph and her web page are sponsored by her own means and again it is not for sale but only given away as a present.



Esma lives in democracy, accepting the trade market even in the culture and being a great worker and quality, nothing ever is unconquerable. It is beyond doubts, that she is completely civil and intellectually orientated person, suffering a great soreness in her soul not only because of her husband’s earlier departure from this world but also because living in a society that has a huge trouble understanding magnanimities like her and finding a way to reimburse at least with a crumb of love. Perhaps it is understandable why Esma held her hands upon Vasil Tupurkovski when he stated, “We are all Macedonia”!, finding a bit of hope that after all something is going to be changed.






ESMA REDZEPOVA from Macedonia, has been performing for more than 40 years and is recognized globally as the musical "Queen of the Gypsies." Her impassioned voice easily reduces audiences to tears, and then gets them dancing in the aisles. Esma is accompanied acoustically by the accordion, clarinet, trumpet, tarabuka and double-bass. A glamourous diva by appearance, Esma has been nominated for a Nobel Peace Prize for her Rom-related political work. With her late husband she adopted 47 children and then trained them to earn a living with music. Her basement became home to a 24-hour Romani TV station reporting on everything from new Romani pop hits or community birthdays, to Macedonia's 5,000 Romani refugees from Kosovo.

Esma Redžepova





Tales of a Gypsy Caravan (2006)

14 - Aman Aman.mp3

10 σχόλια:

faraona είπε...

ΥΠΕΡΟΧΗ ΥΠΕΡΟΧΗ ΥΠΕΡΟΧΗ!!!!!!
μπραβο σου για την επιλογη σου
μπραβο γιατι αγγιζεις ενα ευαισθητο θεμα μ αυτην...

Η γυναικα ειναι θεα!!!

φιλια!

Ανώνυμος είπε...

έτσι συνεχίζεται η ζωή, με τον καλύτερο τρόπο. αν δεν κάνω λάθος ήταν η queen, με το συγκρότημα που είδαμε πέρυσι στο Παλλάς? γιατί εκείνο το θέαμα είχε μόνο χαρά της ζωής και τίποτα άλλο. οι άνθρωποι έχουν πιάσει το νόημα που χάνουμε οι υπόλοιποι, μουσική-αγάπη και δημιουργία, απέναντι στην κατανάλωση και στο ρίζωμα που γίνεται για την ιδιοκτησία και μόνο, και βέβαια η φροντίδα για τα παιδιά τόσο πιο ουσιαστική από τη φυσική συγγένεια. εδώ είναι όλα μου τα "πιστεύω", και δυστυχώς δεν πράττω. αλλά καλά που υπάρχουν και τα πρότυπα.

doctor είπε...

Πολύ διαφωτιστικό και ... επιμορφωτικό ποστ.
Έχω ένα cd, νομίζω από το Δίφωνο.

doc

darkwhisper είπε...

καλησπέρα σε όλους. Την ανακάλυψα πριν πολύ καιρό την Εζμα, και έτυχε φετος το καλοκαίρι στη σέριφο να την ακούω συνέχεια. Τη θυμήθηκα όπως σημείωσε η Φαραόνα, με τις διάφορες εθνικιστικές εξαρχεις των ημερών σχετικά με το σκοπιανό και τα συμπαραμαρτούντα. Η γυναίκα αυτή με τη στάση της είναι υπόδειγμα ανθρωπιάς και θετικής ενέργειας, θέλει και επιμένει να δίνει βάση σε αυτά που ενώνουν τους ανθρώπους, όχι στα λόγια, αλλά στην πράξη. Συνεχίζοντας από εκεί που το τοποθέτησε πολύ όμορφα η Μαρία θέλω να πω ότι το σημείο όπου κρατάει τον Vasil Tupurkovski και λέει είμαστε όλοι Μακεδονια, θέλοντας να τονισει τη συγγένεια των τσιγγάνων με τους λοιπούς σκοπιανούς, χωρίς πολλά και φτώχια λόγια, μόνο με τη δύναμη της αυταπόδειχτης πράξης, ομοίως αυτό θα μπορούσε να γίνει παντού. Ο τρόπος που χρησιμοποιήθηκε η λέξη "μακεδονία" ήταν για να ενώσει και όχι να χωρίσει ανθρώπους. Και ήταν πολύ πιο αληθινός και ευγενικός από τον τρόπο που θα τη χρησιμοποιήσει π.χ. ένα ΠΑΟΚτζης στο γήπεδο.

darkwhisper είπε...

Οπότε αυτό που είχα στο νου μου, και έρχομαι σε σενα doc, ήταν αντί να απαντήσω στις διάφορες εθνικιστικές κραυγες που άκουγα με κάποια αδιαμφισβήτητα επιχειρήματα υπέρ των σκοπιανων, χάριν ισορροπίας, να πάω πέρα από αυτό, και να απαντήσω στον φανατισμό με ανθρωπιά. Προερχόμενη από το βόρειο γείτονα. Αυτή η ισορροπία είχε περισσότερο νόημα για μένα και είναι πολλή πιο παλιά, και απο την ελλάδα, και από τα βαλκάνια και από την ευρώπη. Και τελικά ανακάλυψα το εξής. Οτι μπροστά στη δύναμη της ψυχικής ειλικρινειας, της αγάπης και της μουσικής αυτής της γυναικας, με πηρε το κύμα και ξεχασα και γω γιατι το γραψα στην αρχή. είδα ότι προσπέρασα τρεις τέσσερεις φορές στο κείμενο τη λέξη Μακεδονία, ξεροντας πολύ καλά το που αναφερόταν, και δε το προσεξα. Γιατί δεν είχε καμία σημασία. Γιατί σε μια-δυο σελίδες επιλεγμένου copy/paste που έκανα, υπήρχαν πράγματα πολύ μεγαλύτερα από αυτό. Και είναι πολύ όμορφο να λες δεν πρόσεξα καν αυτό που με κάνει να διαφέρω από "αυτούς". Χωρίς αυτό να σημαινει ότι ξεχνας την πολιτιστική σου κληρονομιά. Αντίθετα, αν ξέρεις να την εκτιμήσεις, μεσω αυτής θα πετύχεις την ενωση. Γιατί αγαπάς έναν ανθρωπο ΕΠΕΙΔΗ είναι διαφορετικός. Με το ειδωλο σου στον καθρέφτη δεν υπάρχει τίποτα να δώσεις και να πάρεις.

Γιώργος είπε...

μιν περιμενεις να το διαβασω,,,ρεεεεεε κανε καμια μεταφραση:)ελα πλακα κανω:)

Ανώνυμος είπε...

όταν μιλάμε για σύνορα και ονομασίες, για δικαιοδοσίες και εθνικά κράτη, έρχονται στο νού μου τα αγριολούλουδα που φυτρώνουν, χωρίς κανείς να τα σπείρει, σε κάθε μεριά των Βαλκανιων. ίδια τα χρώματα και τα αρώματα κι από δω κι από κει. όποιος έχει ταξιδέψει οδικά εκεί στο βορριά, το έχει διαπιστώσει.ίδια τα χαμόγελα, ίδια τα φερσιματα, πολλές φορές κι η γλώσσα ακόμα. κι άμα η γλώσσα σωπαίνει, αναλαμβάνει η άλλη, η ασύνορη, της μουσικής. (τώρα μόλις κατάφερα να ακούσω το "αμάν αμάν", τις ώρες αιχμής μου κολλάει τη σύνδεση). ας είναι καλά, ο,τι προέρχεται από το λαό αυτό για κάποιο περίεργο λόγο, μόνο κατάκαρδα μπορώ να το πάρω. όσο για το διαφορετικό, δεν θα ξεχάσω με πόση περηφάνια και σπάνια ομορφιά, στη συναυλία των kings, ερμήνευσε και παρουσιάστηκε ένας τραγουδιστής, πού έτυχε να είναι ανάπηρος. ήταν ο πιο όμορφος, από κάθε απόψη. και οι δικοί του περήφανοι γι΄αυτόν, όσο και απλοί, άνευ φανφάρας του τύπου "αν και ανάπηρος..." το πολιτικώς ορθό, άνευ διδασκάλου δηλ., πλάνητες αλλά γι αυτό, όχι πλανημένοι (ποιός μπορεί να πιάσει κότσο τσιγγάνο, να σηκώσει το χέρι)

Ανώνυμος είπε...

καλημέρα, ήρθε η κουβέντα στην Εζμα σε μια παρέα και κάποιος είπε "εχει εξασφαλίσει η κυρία αυτή κάμποσους νεαρούς επιβήτορες"... βέβαια, όταν τον ρώτησα "και ετσι να είναι τί αλλάζει?", δεν είχε κάτι να απαντήσει "όντως δεν αλλάζει τίποτα", συμφώνησε. όχι ότι δεν αλλάζει, αλλά τί μπορεί ν΄ ακούσει κανείς από στερημένους ανθρώπους???...

Ανώνυμος είπε...

συνέχεια... καλέ και το προηγούμενο δικό μου είναι,δες Ροίδη εμμονές 09.04.08
maria i., in case που βγω πάλι ανώνυμη

darkwhisper είπε...

H αλήθεια είναι οτι δε μου κάνει για ανθρωπος που θα εξεβίαζε καταστάσεις, ούτε που θα έκανε διακρίσεις. Από κει και έπειτα, οποιαδήποτε σύμβαση επιτυγχάνεται μετακύ 2 ή και περισσότερων ανθρώπων όπου κερδίζουν και οι δύο συνειδητά, για εμένα είναι καλώς καμωμενη και πέρα από κάθε είδους πολιτικά ορθή κρίση. Στερημένοι είμαστε όλοι μας αν θέλουμε να είμαστε και ένας αναπηρος παραπληγικός σε ανύποπτο χρόνο μπορει να μας διδάξει την ευτυχία, όπως και έχει συμβει στο παρελθον.